Ο Θεός, καθώς λέγει η Γραφή, είναι ήλιος δικαιοσύνης, που με τις ακτίνες της καλοσύνης Του ομορφαίνει το σύμπαν.

Η ψυχή πάλι, ανάλογα με την προαίρεσή της, γίνεται ή κερί, σαν
φιλόθεη, ή πηλός, σαν φιλόυλη».

Όπως λοιπόν ο πηλός, όταν εκτεθεί στον ήλιο, ξεραίνεται και το κερί μαλακώνει, το ίδιο κι η ψυχή.

Εκείνη που είναι δοσμένη στα εγκόσμια και υλικά, όταν έλθει σ’ επαφή με τον Θεό, σκληραίνεται, σαν το Φαραώ, και χάνει κάθε ελπίδα σωτηρίας.

Η φιλόθεη ψυχή όμως, όταν εκτεθεί στις φλογερές ακτίνες της θείας αγάπης, απαλύνεται, αποτυπώνει τους χαρακτήρες των Αγίων και γίνεται κατοικία Θεού.

Έτσι, στη φυσική «κατ’ εικόνα» ομορφιά προσθέτει και την «καθ’
ομοίωσιν».

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής