Το φυσικό θέλημα είναι η δυνατότητα του λογικού όντος να θέλει, αλλά το τί θέλει διαμορφώνεται από την γνώμη του ανθρώπου και αυτό συνιστά το γνωμικό θέλημα.

Ο Χριστός έγινε άνθρωπος, χωρίς γνωμικό θέλημα, διότι το φυσικό Του θέλημα ολοκλήρωνε την ανθρώπινη φύση και ο ίδιος ήταν αναμάρτητος.

Δεν μπορούσε δηλαδή να αμαρτήσει, όπως σαφώς και δεν ήθελε, μιας και «θέλειν και δύνασθαι» ταυτίζονται στην Θεανθρωπότητά Του.

Πρέπει και εμείς λοιπόν να ταυτίσουμε το γνωμικό με το φυσικό μας θέλημα.

Άρα ο κάθε άνθρωπος έχει θέλημα, εκ των πραγμάτων, το θέμα είναι όμως να θέλει αυτό στο οποίο η ανθρώπινη φύση έχει κληθεί να γίνει μέσω του φυσικού θελήματος. Δηλαδή θεός.

Είναι αδύνατον να σωθεί κάποιος εάν δεν θέλει να σωθεί. Ο ίδιος ο Κύριος λέγει «όστις θέλει...» δηλαδή ξεκάθαρα παρουσιάζει την σωτηρία σαν επιλογή-θέληση του κάθε ανθρώπου.

Ο άνθρωπος λοιπόν θέλει, είναι στην φύση του...το θέμα είναι τί θέλει, που τον οδηγεί αυτό το θέλημά του.


Συζήτηση με τον π. Στυλιανό Μακρή